De Bijbeltekst uit het Mattheüsevangelie die een belangrijke inspiratiebron was voor de middeleeuwse vormen van hulpverlening, ging over:

In de laatmiddeleeuwse samenleving werd armoede beschouwd als:

Het streven van de stedelijke overheden in het begin van de zestiende eeuw was er onder andere op gericht om:

Maarten Luther, de zestiende-eeuwse reformator, bestreed de gedachte dat:

De Armenwet van 1854 bepaalde dat:

De leden van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen waren van mening dat:

De in 1784 opgerichte Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen zag een belangrijke taak voor de burgerij weggelegd. Deze taak hield in dat men:

De door Johannes van den Bosch in 1818 opgerichte Maatschappij van Weldadigheid was het er om te doen:

Een belangrijk lesonderdeel op de School voor maatschappelijk werk was:

De woonscholen richtten zich op:

Stelling 1: Het doel van gezinsoorden was heropvoeding.
Stelling 2: Binnen de gezinsoorden probeerde men de zaken wetenschappelijk aan te pakken.

Stelling 1: Social casework wilde de armen stimuleren zelf het heft in handen te nemen.
Stelling 2: In het social casework van Mary Ellen Richmond werd de therapeutische relatie tussen hulpvrager en hulpverlener benadrukt.

Hans Achterhuis beschrijft in zijn boek De markt van welzijn en geluk dat het welzijnswerk ernaar streeft:

De bewering dat de helpende professies er alles aan hebben gedaan om ouders onzeker te maken, werd gedaan door:

In een aansluitend rapport uit 1958 op de St. Paul Family Unit Report Study werd de nadruk gelegd op:

Het zogenoemde ‘multimethodisch maatschappelijk werk’ is verwant aan:

Het doel van het social casework is:

Volgens De Boer en Van der Lans is het de hoogste tijd dat het welzijnswerk op de schop wordt genomen. In de door hen voorgestelde aanpak:

Voor een sociaal wijkteam geldt als hoofdregel dat: